“Ballkoni”
by Renea Begolli
Pikturë instalacion, 2021
Materiale dhe teknikë e kombinuar: Kanavacë, dru, xham, metal
Piktura - 200x150 cm
Xham - 170x110 cm
Gjatë izolimit, ballkoni im ishte lidhja ime me botën e jashtme, por jo plotësisht. Aty fillova të bëj pyetje në lidhje me hapësirën në vetvete. Ballkoni është brenda apo jashtë? Si ndryshoi pamja? A ka ndryshuar funksioni i tij? A ndryshuan tingujt? Derisa izolimi u bë më i pranishëm se kurrë, ballkoni im gjithashtu u shndërrua në një metaforë të qenies dhe mosqenies. Në kontekst të shtetit ku jetoj, unë gjithmonë ndihesha i izoluar dhe i kufizuar nga ‘jashtë’. Me pandeminë, ajo u bë izolim i dyfishtë. Ballkoni im ishte mbështetja ime dhe lidhja ime me 'jashtë', megjithatë nuk u largua kurrë nga dhoma ime.
“The Balcony”
Painting Installation, 2021
Mixed materials and techniques: Canvas, wood, glass, metal
Painting - 200x150 cm
Glass - 170x110 cm
During the lockdown, my balcony was my connection to the outside, but not completely. That is where I started to ask questions about the space in itself. Is the balcony inside or outside? How did the view from it change? Has its function changed? Did the sounds change? As the isolation became more present than ever, my balcony also transformed into a metaphor for being and not being. In my county context, I always felt isolated and limited to the ‘outside’. With the pandemic, it became double isolation. My balcony was my support and my link to that 'outside', yet it never left my room.
